وبلاگ Bazigarshoo
» چه طور یک شخصیت کامل بسازیم؟
سلام
امروز قراره در مورد یه مبحث مهم دیگه در زمینه بازیگری بپردازیم و اون جیزی نیست جز : شخصیت پردازی
شخصیت پردازی در داستان به نظر خیلی از منتقدان و نویسندگان، مهم‌ترین و شاید سخت‌ترین بخش یک نوشته داستانی است. شخصیت‌ها هستند که قرارند بار روایت یک داستان را به دوش بکشند و هر چه قدر به واقعیت نزدیک تر باشند، داستان هم واقعی تر و جذاب تر است. اگر این اتفاق به درستی نیافتد، شخصیت‌ها در حد تیپ باقی می‌مانند. یکی از بزرگترین نقدهایی که به طنزهای مهران مدیری از جمله پاورچین و… می‌شود نیز همین است که شخصیت‌ها در حد تیپ باقی می‌مانند. و شاید این شخصیت‌ها جذاب باشند، اما در حد یک تیپ ساده کارمندی باقی مانده اند. پس لازم است که بیشتر در مورد تیپ و شخصیت پردازی صحبت کنیم تا تفاوت آنها را بهتر درک کنیم و بتوانیم شخصیت‌های ماندگار خلق کنیم.
تفاوت تیپ و شخصیت پردازی
تیپ‌ها در داستان، نماینده یک قشر خاص از جامعه هستند. اگر بخواهیم دقیق تر صحبت کنیم، تیپ یعنی کسی که رفتارش مطابق با رفتار افراد دیگری است که دارای همان شغل، همان رتبه اجتماعی و همان محل زندگی هستند. ساختن تیپ‌ها خیلی سخت نیستند. و همین که بدانیم رفتار عمومی یک شغل خاص، یا یک رتبه اجتماعی چگونه است، حدوداً به کلیت یک تیپ رسیده ایم
شخصیت پردازی در داستان به نظر خیلی از منتقدان و نویسندگان، مهم‌ترین و شاید سخت‌ترین نوشته داستانی است. شخصیت‌ها هستند که قرارند بار روایت یک داستان را به دوش بکشند و هر چه قدر به واقعیت نزدیک تر باشند، داستان هم واقعی تر و جذاب تر است. اگر این اتفاق به درستی نیافتد، شخصیت‌ها در حد تیپ باقی می‌مانند. یکی از بزرگترین نقدهایی که به طنزهای مهران مدیری از جمله پاورچین و… می‌شود نیز همین است که شخصیت‌ها در حد تیپ باقی می‌مانند. و شاید این شخصیت‌ها جذاب باشند، اما در حد یک تیپ ساده کارمندی باقی مانده اند. پس لازم است که بیشتر در مورد تیپ و شخصیت پردازی صحبت کنیم تا تفاوت آنها را بهتر درک کنیم و بتوانیم شخصیت‌های ماندگار خلق کنیم.
تفاوت تیپ و شخصیت پردازی
تیپ‌ها در داستان، نماینده یک قشر خاص از جامعه هستند. اگر بخواهیم دقیق تر صحبت کنیم، تیپ یعنی کسی که رفتارش مطابق با رفتار افراد دیگری است که دارای همان شغل، همان رتبه اجتماعی و همان محل زندگی هستند. ساختن تیپ‌ها خیلی سخت نیستند. و همین که بدانیم رفتار عمومی یک شغل خاص، یا یک رتبه اجتماعی چگونه است، حدوداً به کلیت یک تیپ رسیده ایم.
اما شخصیت پردازی، یعنی فراتر رفتن از ویژگی‌های ثابت شخصیتی که یک فرد می‌تواند باشد. اگر رفتارهایی برای یک قصاب در نظر بگیریم که با کلیت تصور ما از یک قصاب متفاوت باشد، یک شخصیت خلق کرده ایم. یکی از راه‌هایی که باعث شد فیلم‌های جنگی بعد از انقلاب، شبیه به هم شده باشند، عدم علاقه به شخصیت پردازی در مورد سربازها و فرماندهان نظامی حاضر در جنگ بود. با اضافه کردن ویژگی‌هایی در مورد خانواده، رفتارهای متفاوت با تیپ سرباز و فرمانده و… داستان‌های جنگی واقعی تر و اثرگذارتر شدند. همین مثال را در مورد پلیس‌های ایرانی هم می‌توان زد. ساختن شخصیت‌های پلیسی که آنها هم احساساتی می‌شوند، خانواده دارند و جنسشان از سنگ نیست، باعث شد نگاه عمومی نسبت به پلیس‌ها کمی تغییر کرد.
امیدوارم که لذت برده برده باشید.
اما این بار شما بگید که دوست دارید در چه زمینه ای از حوزه بازیگری صحبت کنیم
